Słowo: burczeć
Powiązane słowa / Znaczenie: burczeć
buczeć synonim, burczeć antonimy, burczeć gramatyka, burczeć krzyżówka, burczeć ortografia, burczeć synonimy, burczeć słownik, burczeć w brzuchu po angielsku, burczeć w brzuchu po niemiecku, mruczeć po angielsku
Synonimy: burczeć
nucić, zanucić, brzęczeć, szumieć, buczeć, zabrzęczeć, warkotać, warczeć, ryczeć, mruczeć, burknąć, zrzędzić, szemrać, szeptać, pomrukiwać, bełkotać, mamrotać, przebąkiwać, odburknąć, wybełkotać, narzekać, utyskiwać, marudzić
Krzyżówka - Statystyki dla słowa: burczeć
Krzyżówkowe statystyki:
Liczba liter dla słówka burczeć: 7
Liczba spółgłosek: 5
Liczba samogłosek: 2
Liczba liter dla słówka burczeć: 7
Liczba spółgłosek: 5
Liczba samogłosek: 2
Tłumaczenia: burczeć
Słownik:
angielski
Tłumaczenia:
grumble, rumble, buzz, drone, growl, hum, murmur
Słownik:
hiszpański
Tłumaczenia:
zumbar, rugir, rezongar, refunfuñar, zumbido, tronar, gruñir, gruñido, rugido, gruñido de, ...
Słownik:
niemiecki
Tłumaczenia:
bauschutt, murren, knurren, brummen, grummelnd, grollen, rumpeln, schnarren, drohne, gepolter, ...
Słownik:
francuski
Tłumaczenia:
ronronner, bruire, ronchonner, roulement, bourdonnement, bruissement, grogner, mugir, maugréer, vrombir, ...
Słownik:
włoski
Tłumaczenia:
lamentarsi, ronzio, rombo, rumoreggiare, ringhiare, ringhio, growl, grugnito, brontolio
Słownik:
portugalski
Tłumaczenia:
excitador, zumbir, zumbido, rosnar, resmungo, rosnado, grunhido, rugido
Słownik:
holenderski
Tłumaczenia:
gonzen, kankeren, morren, snorren, razen, mopperen, sputteren, brommen, grommen, grom, ...
Słownik:
rosyjski
Tłumaczenia:
жужжание, прожужжать, брюзжать, урчать, громыхать, жужжать, гудение, молва, поворчать, канючить, ...
Słownik:
norweski
Tłumaczenia:
ramle, rumle, knurring, knurre, knurrer, growl, brøl
Słownik:
szwedzki
Tłumaczenia:
surra, dån, mullra, morr, morra, morrande, growl, morrar
Słownik:
fiński
Tłumaczenia:
jyristä, hyrrätä, kuhnailla, jyrinä, päristä, kuhnia, tönäisy, piristä, humina, nurista, ...
Słownik:
duński
Tłumaczenia:
brumme, knurre, growl, knurren, knurrer
Słownik:
czeski
Tłumaczenia:
lenoch, vrčet, hřmět, bzučet, hřmění, mručet, dunění, šum, rachotit, reptání, ...
Słownik:
węgierski
Tłumaczenia:
döngés, zörömbölés, zsongás, korgás, telefonhívás, moraj, berregés, morgás, morog, morgással, ...
Słownik:
turecki
Tłumaczenia:
homurtu, growl, bir homurtu, homurdanabildi, homurdamak
Słownik:
grecki
Tłumaczenia:
βουίζω, κηφήνας, γκρινιάζω, μπουμπουνίζω, μεμψιμοιρώ, γρύλισμα, βρυχηθμός, βρυχηθμό, γρύλλισμα
Słownik:
ukraiński
Tłumaczenia:
поговір, грюкіт, грюкати, поскаржитися, скарження, слухи, жбурляти, грюкання, гуркотати, гудіти, ...
Słownik:
albański
Tłumaczenia:
shungëlloj, gumëzhin, murmurit, ankohem, ulërijmë, ankesë, hungëroj, hungërimë
Słownik:
bułgarski
Tłumaczenia:
грохот, ръмжене, изръмжаване, ръмжене се, ръмжа
Słownik:
białoruski
Tłumaczenia:
рык, гырканне, рычанне, рыканне, гыркат
Słownik:
estoński
Tłumaczenia:
korin, kambakaklus, sumin, torisema, sumisema, mürisema, undama, kuulujutt, kõmistama, leskmesilane, ...
Słownik:
chorwacki
Tłumaczenia:
tutnjiti, trut, zujati, ogovarati, mrmljati, brujati, tutnjava, gunđanje, zujanje, klepetanje, ...
Słownik:
islandzki
Tłumaczenia:
niður, growl, urra
Słownik:
litewski
Tłumaczenia:
zirzti, urgzti, urzgti, niurnėjimas, mauroti, niurnėti
Słownik:
łotewski
Tłumaczenia:
ņurdēt, ņurdēšana, rēciens, rūciens, rūkšanu
Słownik:
macedoński
Tłumaczenia:
режењето, ржење, татнежот
Słownik:
rumuński
Tłumaczenia:
mârâi, marait, hârâit, mormăit, mârâială
Słownik:
słoweński
Tłumaczenia:
šum, Rezanje, Krčati, Growl
Słownik:
słowacki
Tłumaczenia:
hrčení, šum, zavrčanie, zavrčení, zavrčania, vrčanie, zavrčané
Wiktionary/Wikisłownik (informacje pobrane z: https://pl.wiktionary.org/wiki/burczeć)
etymologia:
dźwięk.
odmiana:
(1.1, 2.1-3) koniugacja VIIb
wyrazy pokrewne:
rzecz. burczenie n, burknięcie n, burkot mrz, naburczenie n, oburknięcie n, odburczenie n, odburknięcie n, poburczenie n, wyburczenie n, zaburczenie n, zburczenie n
czas. burknąć dk., naburczeć dk., oburknąć dk., odburczeć dk., odburknąć dk., poburczeć dk., wyburczeć dk., zaburczeć dk., zburczeć dk.
znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. burknąć)
aspekt niedokonany od: burknąć
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
marudzić, zrzędzić
o brzuchu, jelitach: wydawać specyficzny dźwięk
wydawać jednostajny, terkoczący odgłos
dźwięk.
odmiana:
(1.1, 2.1-3) koniugacja VIIb
| forma | liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. os. | 2. os. | 3. os. | 1. os. | 2. os. | 3. os. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| bezokolicznik | burczeć | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| czas teraźniejszy | burczę | burczsz | burcz | burczmy | burczcie | burczą | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| czas przeszły | m | burczałem | burczałeś | burczał | burczeliśmy | burczeliście | burczeli | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| f | burczałam | burczałaś | burczała | burczałyśmy | burczałyście | burczały | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| n | burczałom | burczałoś | burczało | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| tryb rozkazujący | niech burczę | burcz | niech burcz | burczmy | burczcie | niech burczą | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
wyrazy pokrewne:
rzecz. burczenie n, burknięcie n, burkot mrz, naburczenie n, oburknięcie n, odburczenie n, odburknięcie n, poburczenie n, wyburczenie n, zaburczenie n, zburczenie n
czas. burknąć dk., naburczeć dk., oburknąć dk., odburczeć dk., odburknąć dk., poburczeć dk., wyburczeć dk., zaburczeć dk., zburczeć dk.
znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. burknąć)
aspekt niedokonany od: burknąć
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
marudzić, zrzędzić
o brzuchu, jelitach: wydawać specyficzny dźwięk
wydawać jednostajny, terkoczący odgłos
Losowe słowa